Samotność - problem ludzi starszych? Niekoniecznie!

 

Pusty dom, cisza, spokój i poczucie pustki. Czym jest samotność❓💭Czy samotną może być osoba starsza, czy też młoda? Niestety problem ten dotyczyć może każdego niezależnie od wieku i płci. Kiedy rodzi się samotność? Czy samotność to stan cywilny czy jest to poczucie osamotnienia, które potrafi być głęboko w człowieku mimo bycia w związku i w kręgu osób bliskich? Samotna starość jest przytłaczająca i jest to ponura perspektywa. Któż nie chciałby w późnym wieku mieć obok siebie rodziny lub chociaż garstki przyjaciół? Niestety samotność dopada też bardzo młodych ludzi. Być może jest ona jeszcze bardziej doskwierająca i nieszczęśliwa. Młodość nie powinna rozkwitać w poczuciu braku miłości, bliskości osób, które darzymy zaufaniem i sympatią, to najgorsze co może dotknąć młodą osobę. O ile człowiek dojrzały do samotności potrafi czasem się przyzwyczaić i ją zaakceptować, o tyle młody człowiek może popaść w depresję, a to prowadzić może nawet do targnięcia się na swoje życie. Czy dzieci mogą cierpieć na samotność mając dwoje rodziców? Czy mogą czuć się odrzucone i niekochane? Czasami problem jest w rodzicach, którzy w natłoku spraw wpadają w wir pracy zapominając o swoich pociechach, które potrzebują wysłuchania. Tak samo problemem mogą być rówieśnicy, którzy odrzucając i wykluczając daną osobę z grona znajomych zadają największy cios. Przecież znajomi dla młodego człowieka to bardzo ważna sprawa, a dzieci i młodzież potrafią być okrutni...niestety😔. Pomyślcie o ludziach, których znacie - lepiej lub gorzej - czy nie są oni samotni, czy nie potrzebują przypadkiem Waszego wsparcia, dobrego słowa i uwagi. Czas ofiarowany drugiej osobie jest bezcenny. Nie pozwólmy na to, aby przyzwyczajenie się do samotności zamknęło Was lub innych w czterech ścianach domów i umysłów. Na ten i najbliższe dni mój kolejny wiersz, który o samotności mówi tak banalnie i niebanalnie zarazem...

STARSZA PANI Z SĄSIEDZTWA

Gdy głucha cisza zapada

I gasną światła,

W kąciku cicho siadam 

I z uśmiechem wspominam miniony dzień.

To dopiero nie lada zabawa...

Ach, co to był za dzień!

Atrakcji tyle, co niemiara.

Pies sąsiada szczekał jak zawsze,

A sroka uwiła sobie nowe gniazdo w ogrodzie.

Tyle się działo niesamowitych rzeczy.

I nawet deszcz padał

I słońce wyszło.

Upiekłam ciasto i nikt go nie zjadł.

Ach, tyle się działo...

Wróciłam do domu

I tak pięknie nikt mnie znów nie przywitał.

Absolutnie fantastyczny koniec dnia.

Siedzę wspominając kolejny mój dzień,

Gdzie samotność uwiła sobie gniazdo.

Popijam herbatę w filiżance.

Ta druga stoi - nieużywana.

Ach, co to był za dzień...

🌹🌹🌹

YouTube - czytanie wiersza