Życie po śmierci.
Czy istnieje życie po śmierci? Czy każdy w nie wierzy? Pewnie nie...ja wierzę. A zjawisko śmierci klinicznej? Są pewne dowody, że tak, ale nie do końca potrafimy je wyjaśnić i zinterpretować. Naukowcy tłumaczą ten stan po swojemu w sposób bardzo sceptyczny, a inni wierzą, że to namacalny dowód życia po śmierci. Przed nami czas zadumy i refleksji nad życiem i śmiercią. Przemijanie to nieodłączny element ludzkiej egzystencji. Czy potrafimy się z nim pogodzić? Czy nasze życie jest na tyle dobre, że nie będziemy bać się odchodzić z tego świata? Każdy z nas kogoś stracił i wie, jak to jest czuć tęsknotę i wiedzieć, że to co było już nie powróci. Ten nadchodzący czas poświęcamy na wspominanie naszych zmarłych, rozmyślamy o sensie życia, o tym jak doceniać każdy dzień, który jest nam dany. Bo nic nie jest nam dane na zawsze. Brzmi to okrutnie i aż sama mam ciarki na samą myśl o tym...Dlatego tak ważne jest docenianie życia, kochanie siebie nawzajem, dbanie o siebie, celebrowanie każdej chwili, otaczanie się miłością. Życzę Wam światła w sercu i duszy, aby każdy nowy dzień był dla Was jak nowe życie, które dostajemy w darze. Cieszmy się, że mamy możliwość każdego dnia zaczynać nowy rozdział naszego życia, że mamy tę możliwość, której niektórzy już nie mają.
TUNEL
Światło w tunelu ujrzała
I zamarła.
Spytała - czy to już jej czas?
I w głuchej ciszy usłyszała swój głos.
A głos ten wołał o pomoc.
Krzyk i rozpacz sprzed lat.
Wspomnienia przeplatały się,
Ludzkie twarze patrzyły na nią jak kat.
Wtem głosy dziecięce i uśmiechy
Zabrzmiały w pustce tej.
I echem się rozległo
Szeptanie miłości w duszy jej.
Zniknął i ból i żal i cierpienie,
Udręka, kłamstwa i złość.
I wszystko co było, przestało mieć znaczenie.
Tego co zatruwało jej życie miała dość.
Gdy błogi stan ogarnął ją
Oddalał się tunelu kres.
Poczuła dłoń i łzę na policzku swym.
Otarła ją, lecz nie była jej...
Pokój był jasny, a oczy wpatrzone w nią
Płakały...
Wróciła, była, istniała.
Obrazy z tamtego świata ze sobą zabrała.
Komentarze
Prześlij komentarz