Nasze życie, nasze wybory

 

Ilekroć człowiek staje przed wyborem zastanawia się czy dobrze robi, czy ktoś inny zrobiłby to samo na naszym miejscu... Ile razy staramy się zadowolić tą drugą osobę zapominając o sobie? Jak często nasze potrzeby zostają zepchnięte na drugi plan? Dzień po dniu narastać może w nas frustracja, że życie codzienne umyka nam i przelatuje przez palce. Tak bardzo dbamy o innych, nasza empatia może niekiedy nas niszczyć. Młodzi ludzie potrafią na siłę przypodobać się kolegom i koleżankom, mimo iż wcale na niektóre rzeczy nie mają ochoty. Z czego to wynika? Czy z obawy przed odrzuceniem, czy z niedowartościowania? Każdy powinien zachować umiar i równowagę pomiędzy swoim szczęściem a szczęściem innych ludzi. Oczywiście nie mam na myśli sytuacji, gdy to co robimy dla drugiej osoby sprawia nam wielką przyjemność. Raczej skupiam się na problemie jednostronnego zaangażowania, które nas wyniszcza i sprawia, że czujemy się źle. Każdy powinien mieć swoje pasje, czas dla samego siebie, czas na relaks, odpoczynek, własne przyjemności. Nie musimy zawsze zgadzać się innymi, z ich zdaniem, opiniami. Nikt nie może zmusić nas do tego na co absolutnie nie mamy ochoty., bo to nasze życie i nasze wybory.

MÓJ WYBÓR

Nie mogę wiecznie iść tą drogą,

którą chcesz.

Nie mogę ciągle być tym, kim

chciałbyś żebym była.

Nie każ mi zawsze chodzić tam,

gdzie Ty.

Twoja droga i moja są jak gałęzie,

które rozchodzą się w różne strony,

czasami się oplączą,

a czasami oddalą od siebie.

Nie każ mi iść, tam gdzie dążysz,

bo uschnę...

💜💜💜