Góry, góry moje kochane

 

Czy macie na Ziemi miejsce, gdzie czujecie, że Wasze serce bije mocniej, a Wasza dusza jest tak oczyszczona ze wszelkich trosk, iż potraficie odpłynąć w bezkres, gdzie nie ma dręczących myśli, trosk, gdzie czas przestaje płynąc i mieć jakiekolwiek znaczenie? Czy majcie takie miejsce na Ziemi, które nie jest najbardziej ekskluzywne, wyszukane, a jest przystanią, której żadne inne miejsce na Ziemi nie zastąpi? Czy jest takie miejsce drogie Waszemu sercu, które chcielibyście widzieć, gdyby to był Wasz ostatni dzień życia? Na pewno każdy ma swoją cichą przystań, swoje ukochane, choć nie wytworne i dalekie miejsce. Moim takim przystankiem są góry - nasze polskie Tatry💗🌄. Choć niestety nie jest mi dane mieszkać tam i nie byłam tam już 2 lata, to zawsze pragnę tam wracać, choć na parę dni w roku. Góry są przeciwieństwem morza, choć są przepiękne miejsca na świecie, gdzie góry łączą się z morzami. Nasze polskie Tatry - jakież one są piękne! Tak bardzo je kocham i za każdym razem jak o nich myślę to się rozczulam. Tyle wspomnień, tyle pięknych chwil, tyle wyzwań - to właśnie ONE mi to dały. W górach czuję moc, siłę, a przyroda jest tak pięknie skomponowana, że nawet najwspanialszy poeta, malarz czy pieśniarz nie odda swoim dziełem tego uczucia, obrazu i emocji jakie niosą ze sobą góry. Ja dzisiaj zachęcam, aby każdy z Was powrócił myślami w miejsca, gdzie czujecie swoją obecność, nawet jak Was tam nie ma, miejsca, z którym jesteście związani niewidzialną więzią. Wróćcie tam, jeżeli nie możecie fizycznie, to choć mentalnie. Napisałam kiedyś wiersz o pewnym rycerzu, który leży w górach i patrzy na nas, na te doliny zielone, na łąki, na pastwiska...

GIEWONT

Wśród wysokich lasów i polan zielonych,

on jeden bezimienny,

niezmienny, kamienny.

Nic go nie wzrusza,

nie złości, nie rozśmiesza.

On jeden ponad tym wszystkim,

wśród wyższych sobie leży.

Rycerz on, czy nie,

króluje nad nami, wśród gór nam bliskich,

wśród polan i drzew, 

pod niebem błękitnym

krzyż swój ku chmurom zwrócony.

Wędrowców utula i wita,

Serdecznie i choć nie mówi,

nie czuje, nie żyje,

duch jego żywy ogarnia nas.

💗

YouTube - Czytanie wiersza