Wiosna...poezją pisana


Kochani, jutro jest wyjątkowy dzień - pierwszy dzień kalendarzowej wiosny oraz uwaga,😮 Międzynarodowy Dzień Poezji! To piękne, że dwa - tak subtelne i ważne dla każdego poety święta wypadają w ten sam dzień😃. Wiosna to przebudzenie, nowy początek, kiedy wszystko się wybudza z zimowego snu. Dzień Poezji to z kolei święto każdego poety, a poeci jak to poeci są często romantykami, zanurzonymi w swych myślach i jakże wiosna jest dla nich piękną porą roku na rozmyślanie. Na pewno zastanawialiście się nie raz jaką porę roku tak naprawdę najbardziej lubicie. Ja do niedawna myślałam, że lato to najcudowniejsza pora roku, jednak ostatnie wydarzenia, które wstrząsnęły całym światem otworzyły mi oczy na piękno natury. To właśnie piękno ujrzałam w zeszłoroczną wiosnę! To tak jakby człowiek chodził w przyciemnionych okularach i nagle je zdjął. Wiosna stała się teraz moją porą roku, którą ubóstwiam i podziwiam. Zobaczcie ile wiosna przynosi nam  całkowicie nowych doznań. Słońce wcześnie wstaje, ptaki śpiewają z samego rana, pojawiają się pierwsze pąki, zielone listki, wszystko zmienia się na naszych oczach w tak szybkim tempie, że chciałoby się zatrzymać czas. Wiosna w poezji potrafi przybierać piękne kolory. Drodzy Poeci, z okazji Międzynarodowego Dnia Poezji życzę Wam nieprzemijającej pasji, weny twórczej, nadziei w sercu i aby poezja była zawsze częścią Waszego życia. Wszystkim moim drogim czytelnikom na te i kolejne wiosenne dni dedykuję dzisiejsze wiersze. Uśmiechajcie się!!!😃😃😃

WIOSNA-NADZIEJA MOJA

I stało się...
Odeszła...
Swój długi, biały welon
zabrawszy ze sobą
zniknęła.

Nikt jej nie zatrzymał,
by powrócić mogła
w swej bieli,
gdy nadejdzie jej czas.

I przyszła ta nowa,
młodsza, świeża,
piękna, urocza,
oczekiwana...

W zielonym płaszczu,
w kapeluszu mchem pokrytym
stąpa nieśmiało,
uśmiech promieniami słońca
rozpościera.

I pełno w niej wiary,
że dobro przywoła,
że miłość i spokój
u jej stóp zagości.

Że wróci wiara w człowieka,
że fauna i flora szanowane będą,
że usłyszysz jej głos.
I w zamyśleniu siądziesz 
w swym fotelu wieczorem,
spojrzysz na jej oblicze
w milczeniu...
I znajdziesz tam skarby, 
powodów do radości tyle, że nie zliczę.
🌼


" POETKA"

Piórem zamaszyście pisać zaczęła
słowo po słowie.
Myśli przelewała na papier,
po czym głęboki oddech wzięła.

Wpatrzona w róg pokoju
usilnie szukała tej jednej, jedynej
myśli, co uciekła jak spłoszona mysz,
która w kącie siedziała w spokoju.

Wtem znów swe pióro uniosła,
atramentu kropla spadła na kartkę.
Pisała dalej jak w amoku
z minuty na minutę jej duma rosła.

Gdy kończąc potok myśli swych
kropkę ostatnią stawiała,
jak wiele łez wywołała z oczu mych ,
jeszcze wtedy zupełnie nie wiedziała.
📜

Komentarze

  1. Gdy wokoło ponuro i smutno
    Zamknięte wszystkie kina i bary
    I własnej duszy ma się po uszy
    Wiem, teraz idę do poezji pani Barbary.

    Uwielbiam Pani poezję, szczególnie piękną wydaje mi się być "Poetka". Życzę wiele entuzjazmu i radości.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za uroczy wiersz i niesamowicie cieszę się, że moja poezja się podoba.Takie słowa od czytelników bardzo mobilizują. Pozdrawiam serdecznie 🤗

      Usuń
    2. Dzisiaj są moje urodziny i z tej okazji przesyłam Rodzinie Lojtek wielki kawał truskawkowego tortu miłości. Wspaniałej Niedzieli życzy Artur 🍓🎂

      Usuń
    3. Bardzo dziękujemy i życzymy samych radosnych chwil, szczęścia i zdrówka 😊.

      Usuń
  2. Pięknie Pani pisze o wiośnie, a Poetka to bardzo dobry wiersz. Jak zwykle jestem pod wrażeniem. Przesyłam pozdrowienia.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty