Dzień Pozytywnego Myślenia

 


Moi Drodzy, dzisiaj jest fantastyczny, pozytywny dzień - Dzień Pozytywnego Myślenia!😀 Zastanawialiście się kiedyś, choć przez chwilę, jak wyglądałoby Wasze życie, gdybyście nie dopuszczali do swojego umysłu negatywnych myśli? Gdyby te destrukcyjne, ponure i czarne scenariusze, które potrafimy wymyślać nie istniały? Byłoby cudownie przecież!🌞 Nie ma nic piękniejszego i podnoszącego na duchu niż umysł przepełniony myślami, które budują przyjemny nastrój i dają kopniaka do działania, dodają wiatru w żagle. Nasze myśli czasami są jak natarczywy, złośliwy, mały chochlik, który nie chce sobie odejść, który siedzi i rozgrzebuje w naszej głowie wszystkie wspomnienia, doszukuje się spisków, problemów, pobudza naszą wyobraźnię do rozmiarów Mount Everestu! Czy starczy nam siły, żeby wspiąć się na sam szczyt i spojrzeć w dół, aby ocenić problem? Czy może utkniemy w połowie drogi? A może spadniemy w dół w bezdenne czeluści? Dzisiaj i przez kolejne dni niech pozytywne myślenie - czyli przyciąganie do siebie miłych i wesołych myśli, a odrzucanie złych i smutnych - będzie dla nas codziennym ćwiczeniem, naszą mantrą. Odrzucajcie i wyganiajcie z umysłu przerażające, paraliżujące, często absolutnie nierealne i absurdalne myśli. Większość z tych negatywnych wizji, które tkwią w Waszym umyśle nigdy się nie wydarzy! Dbajcie o siebie, o swoją duchową i mentalną część, o swoje zdrowie psychiczne, bo tylko ono jedno wie jak może wyglądać obłęd. Dla wszystkich, którzy zmagają się z negatywnymi myślami, a chcą pozytywnie zaczynać i kończyć każdy dzień - mój nowy wiersz😊.

GŁOSY

Mały człowieczek siadł na mym ramieniu
I cichuteńko szepnął mi słówko.
Muśnięte włosy w podmuchu wiatru.
Zastygłam w oniemieniu.

Głosik delikatny w uchu mym brzmi,
Co dobre i złe myśli szepcze
A myśli me burzy i mąci zaciekle,
Gdy w duszy ostatni płomień się tli.

Mały człowieczku, co nucisz do snu
Kojące i srogie piosneczki,
Gdy noc nastaje po ciężkim dniu,
Odejdź ode mnie...
Nie wracaj...
🙈🙉🙊

Komentarze

  1. Od Serca
    Błękitną planetę dał mi Bóg
    Serce co kochać się nie boi
    Pozwolił błądzić na sto różnych dróg
    Łze co ból i cierpienie ukoi
    Ją i Jego
    Na wzór siebie Samego

    Dziękuję i pozdrawiam, Artur.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz może swojego bloga z poezją? Widzę, że też piszesz. Pozdrawiam również🙂

      Usuń
  2. Wiersz bardzo ciekawy, troszkę mroczny, dziwny. Wprowadza w wyjątkowy stan.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty