Ciemne strony miasta

 

Czy jesteś szczęśliwym człowiekiem? Pewnie masz dach nad głową, codziennie ciepły posiłek, może jesteś niezależna/y finansowo, masz wszystko co jest Ci potrzebne do godnego życia. To cudownie! Bardzo się cieszę. Czy widziałaś/eś kiedyś nieszczęście w ludzkich oczach? Łzy lub całkowitą pustkę wołającą pomocy? A może słyszałaś/eś ciche szlochanie lub błagalny głos o pomoc? Takie sceny wydają nam się czymś niecodziennym, przynajmniej dla większości ludzi. Nie szukamy nieszczęścia na co dzień i nie rozglądamy się dookoła nas zastanawiając się kto dziś może potrzebuje pomocy. Nie jesteśmy świadomi jak mnóstwo ludzi żyje w nędzy i ubóstwie. Jak wiele matek z dziećmi głoduje, ilu mężczyzn płacze po kątach w ukryciu, gdy nikt ich nie widzi, bo nie potrafią utrzymać rodziny, ile dzieci siedzi samotnie w domu czekając aż matka i ojciec przyjdą ich przytulić, a oni nie przychodzą... Ile bólu i cierpienia jest dookoła nas, u naszych sąsiadów, bliskich osób i dalszych krewnych, u mieszkańców naszych dzielnic, miast. Być spełnionym, szczęśliwym, zdrowym i bogatym człowiekiem to stan idealny. Dlaczego tylko ilekroć mamy więcej, to mniej potrafimy dawać od siebie? Dzisiaj zastanówmy się nad tym, ile jest nieszczęśliwych ludzi i uzmysłówmy sobie ile szczęścia mają Ci, którzy nie doświadczyli ciemnej strony życia. Chcę Ci dziś powiedzieć jedno: DOCENIAJ życie, doceniaj to co masz, doceniaj każdy dzień, oddech, każdy zarobiony-odłożony grosz na życie, doceniaj pełną lodówkę, śmiech swoich dzieci, wnuków, dotyk bliskiej osoby, leżenie psa na Twoich kolanach , doceniaj poranek i wieczór, ciesz się, że to wszystko masz.

CIEMNE STRONY MIASTA

Popatrz na ulice,

ciemne uliczki i bramy.

Spójrz na nich.

Są jak nędzarze.

Swego żywota żałują,

ale żyją!

Zło - na co dzień!

Dobro  - zabłądziło!

Wpatrzona jestem w ich oczy.

Spojrzenia śledzące mnie

drażnią i krępują.

Osamotnione matki

i dzieci - czemu one winne?

Opuszczone tak jak te kamienice.

Niepotrzebne!

Porzucone, zapomniane

ulice miast...

Byłeś tam i ja byłam też.

Co widziałam i słyszałam...

dobrze wiesz.

Ciche szlochanie, łkanie, lament

lub też cisza...

Ale wzrok ich wołał więcej

niż słyszeć można było.

Dobroć - gdzież ona?

Pomoc - już odeszła.

Walka o przetrwanie

to ich hasło na każdy

kolejny dzień wśród...

naszych ulic miejskich.

YouTube - Czytanie wiersza