Nostalgiczne przemyślenia

Noc jest jak czarny płaszcz, który zarzucony na oblicze dnia osłania go przed nim samym. Na tym płaszczu są tysiące gwiazd, które migocą i przypominają jak noc potrafi być piękna. Czy lubisz wieczory i noce, zwłaszcza te długie i bezsenne?🌙Hmm...😕ja nie wiem szczerze Ci powiem. Czasami uwielbiam zanurzyć się w tej nocnej refleksji z kubkiem gorącej herbaty w ręce, innym razem poczuć błogi dotyk nocnego snu po ciężkim dniu, ale samotnych, pustych wieczorów i nocy, gdzie bezsenność ogarniałaby moje ciało i duszę - nie umiałabym polubić tak do końca. Bo noc już taka jest, że kochamy ją i nienawidzimy zarazem, szanujemy ją, ale czekamy z utęsknieniem na kolejny dzień i promienie słońca. Noc jest jak dla mężczyzny piękna, elegancka kobieta w czarnym płaszczu z perłami na szyi, który patrząc na nią pragnie, aby zdjęła z siebie ten ciemny płaszcz i ukazała swoje nagie oblicze. Tym nagim obliczem jest właśnie dzień, który nie pozostawia nam złudzeń, który ukazuje wszystko w innej barwie, takie jakie jest, nie ukrywa, nie zataja, nie zasłania swego piękna. Noc - magiczna jest, tajemnicza jest. Potrafi rozgrzać, przytulić do snu, uciszyć skołatane nerwy, myśli, ale też nastraja nostalgicznie nasze dusze i serca. Dzisiaj dla Was na następne dni i wieczory mój kolejny wiersz.

NOCNA CZERŃ 

Ciemno za oknem,

tak jak ciemno jest w pustym,

zakurzonym pudle, które leży na strychu.

Na ulicy widać jedynie drobne światełka,

jakieś lampy.

Noc jak każda, cicha, nijaka.

Pełna tajemnic, milczy.

Wokół wszyscy śpią, bo już późna pora.

Prawie wszyscy, ja nie.

W pokoju świeci się jedynie mała lampka,

reszta to cienie nocy, w której

pogrąża się miasto.

Taka rutyna, codzienność niezmieniona

od lat...

W sumie, po co ją zmieniać?

Tak jest chyba dobrze.

Chociaż na tyle dobrze,

aby przetrwać kolejny szary dzień.

Jednak zasnę, otulona

czarnym płaszczem nocy.

YouTube-Czytanie wiersza