Uśmiechnijmy się!

Czyż nie wydaje Wam się, że ostatnio zrobiło się tutaj bardzo mrocznie i smutno? Chyba trochę tak. Halloweenowe nastroje, przerodziły się w nostalgiczną atmosferę Dnia Wszystkich Świętych. Nawet ponura pogoda jesienna nie może nam psuć nastroju. Izolacja, która jest na świecie obecnie nie może nam zmyć z twarzy uśmiechu😃. Tego nikt nam nie może zabrać! Chociaż chowamy nasz uśmiech teraz za maskami, on tam jest i niech nie znika, bo dzięki pogodzie ducha, uśmiechom i poczuciu humoru jesteśmy w stanie przetrwać trudne chwile. Dzisiaj na rozweselenie wiersz z humorem, który mam nadzieję rozbawi Was i z przymrużeniem oka pozwoli Wam spojrzeć na rzeczy, które wydają się z pozoru straszne, a w rzeczywistości są banalne.

KRÓL W POGONI ZA 

Cztery ściany, cisza błoga,

Zmierzch już głuchy nadszedł.

Słyszę stukot, klekot, konie,

Wtem poczułem delikatne Twoje dłonie.

Znowu rumor, odgłos z echem.

Już sam nie wiem co się dzieje.

Zrywam się na nogi

I królowej, mej najdroższej,

przerwałem sen błogi.

Leż kochanie, co się wiercisz?

Nic nie słychać, a Ty się kręcisz

Jak szalony, o Mój Drogi,

Nikt, zapewniam Cię, nie zdoła wejść w nasze progi.

Już spokojniejszy, wyciszony,

Przytulam się do żony,

A tu nagle zza kotary

Dochodzi odgłos, nie do wiary!

Więc podnoszę się, już wstaję.

Ręką drżącą chwytam płótna

I w obawie o swe życie

Usłyszałem wilka wycie.

Pot mnie oblał od stóp do głów.

Już po strzelbę ruszam szybko,

Gdy coś nagle koło nóg

Przebiegło, mówię, to ten wróg!

Biegam, szukam, słyszę drania.

Gdzie jesteś łotrze, ukaż się królowi swemu,

Bo inaczej biada domostwu Twemu.

Wtem usłyszałem mruczenie przenikliwe,

Jakby płacz dziecka porzuconego.

Rozglądam się, patrzę i oczom nie wierzę.

Szare to, brudne, kosmate,

Leżąc na sofie, co chwilę ogonkiem ruszy,

A gdy podchodzę, to wielce się puszy.

Zapalam światło z niewielką trwogą,

Spoglądam i śmiech ogarnął mnie wielki, 

Że król kota łotrem nazywa 

I do strzelania w niego się wyrywa.

YouTube - Czytanie wiersza